Który miód jest najdroższy?

miód pszczeli najdroższy miód miód Elvish Life Mel Forest Honey ciekawostki pszczele miód elficki cena miodu Sarıçayır miód Manuka

Który miód jest najdroższy?

Miód jest obecny w niemal każdym domu. Tradycyjnie jest substancją, po którą sięga się w sytuacjach infekcji, osłabienia a nawet poważnych chorób. Miodów jest tyle, ile jest pszczelich pożytków, a każdy z nich ma swoje specyficzne działanie prozdrowotne i korzystnie wpływa na organizm. Najpopularniejszy jest miód wielokwiatowy, lipowy i akacjowy. Prozdrowotnie spożywa się miody gryczany, mniszkowy czy fasolowy. Trudno ocenić, który z nich jest najzdrowszy, bo każdy ma swoje specyficzne właściwości, ale który miód jest najdroższy?

Najdroższe miody z zagranicy

Miód elficki

Miód Elficki jest najdroższym miodem na świecie. Jego nazwa pochodzi od nietypowego, tajemniczego sposobu pozyskiwania tego produktu pszczelego. Funkcjonuje on także pod nazwą miodu Sarıçayır, od miejsca pochodzenia, wioski w Turcji.

Jest to miód pozyskiwany z jaskini mieszczącej się nieopodal wioski. W 2009 roku do jaskini weszli przypadkowi mieszkańcy wioski, którzy odkryli rozwijającą się tam rodzinę pszczelą, która miała ogromne zapasy miodu. Miód ten pochodził z nektaru okolicznych kwiatów łąkowych i ziół, rosnących nieopodal jaskini. Pszczoły zbierając nektar zanosiły go do swoich gniazd w jaskini, gdzie miód ten nabiera specyficznego aromatu i właściwości.

W smaku jest lekko gorzki oraz intensywny, ma ciemną barwę, jest też znany ze swoich właściwości prozdrowotnych, jednak to ze względu na miejsce pozyskiwania czyni go tak wyjątkowym. Podnoszone są wątpliwości, czy miód ten jest autentyczny i czy wart jest swojej nieracjonalnej ceny, oscylującej w okolicach dwudziestu tysięcy złotych za litrowy słoik.

Miód Manuka

Za jeden z najdroższch miodów na świecie uważa się miód Manuka, który pochodzi z nektaru drzewa Manuka w Nowej Zelandii.

Miód Manuka jest znany ze swoich właściwości antybakteryjnych i jest często stosowany w opatrunkach na rany i innych zastosowaniach medycznych. Stosowany jest również jako naturalny słodzik oraz jako suplement diety.

Wysoka rynkowa cena miodu Manuka wynika z jego szerokich właściwości prozdrowotnych i ograniczonej podaży. Jest szczególnie polecany w leczeniu infekcji bakteryjnych, jest także nadzieją dla lekarzy w sposobach na leczenie chorób wywołanych przez bakterie lekooporne czy boreliozę. Antybakteryjne właściwości tego miodu wynikają z obecności związku zwanego metyloglioksalem (MGO). Im wyższa zawartość MGO, tym droższy miód. Dodatkowo metyloglioksal działa synergistycznie z antybiotykami, a wzmacniając ich działanie, pomaga w leczeniu nawet tych najbardziej opornych w terapii infekcji. Wykazuje także działanie przeciwwirusowe, przeciwgrzybiczne oraz spowalnia aktywność pierwotniaków zakrążających zdrowiu, jak toksoplasmoza. Zawartość MGO w miodzie Manuka może wynosić od 30 do 1000, przy czym najwyższa klasa jest najrzadsza i najdroższa.

Proces produkcji miodu Manuka jest również bardziej pracochłonny niż w przypadku innych rodzajów miodu. Drzewo Manuka kwitnie tylko przez kilka tygodni w roku, a pszczoły muszą ciężej pracować, aby zebrać nektar z kwiatów, ponieważ drzewo nie jest zbyt duże. Miód jest następnie starannie zbierany i przetwarzany w celu zachowania jego wyjątkowych właściwości.

Litrowy słoik miodu Manuka o zawartości MGO na poziomie pięciuset jednostek kosztuje średnio około pięciuset złotych.

Najdroższy polski miód

Wśród najdroższych polskich miodów wymienić można faceliowy, nektarowo-spadziowy oraz miód wrzosowy. To właśnie ten ostatni jest najdroższym polskim miodem, a cena za litrowy słoik waha się w okolicach nawet stu dwudziestu złotych.

Miód wrzosowy

Miód wrzosowy jest droższy niż inne rodzaje miodu z kilku powodów:

Dostępność. Miód wrzosowy produkowany jest w ograniczonych ilościach i jest dostępny tylko w niektórych regionach świata, w Polsce wrzosowiska także są nieliczne. Ta ograniczona podaż i duży popyt na miód wrzosowy wpływają na jego wyższą cenę.
Trudność w zbiorach. Wrzos kwitnie przez krótki okres każdego roku, zwykle późnym latem lub wczesną jesienią. Oznacza to, że pszczelarze muszą starannie zaplanować swoje zbiory, aby zebrać miód, gdy jest on najlepszy. Ponadto wrzosy często rosną na odległych lub górzystych obszarach, co utrudnia pszczelarzom dostęp do miodu i zbieranie go, co jest bardziej kosztowne. Miód wrzosowy jest w zasadzie dostępny głównie w przypadku pasiek wędrownych, gdy pszczelarze przewiozą swoje ule w miejsca, gdzie kwitnie wrzos. To z kolei powoduje dodatkowo wzrost kosztów pozyskiwania tego miodu.
Metoda miodobrania. Miód wrzosowy ma unikalną konsystencję i jest bardziej lepki niż inne rodzaje miodu, co utrudnia ekstrakcję z plastra miodu. Tradycyjna metoda pozyskiwania miodu wrzosowego polega na ściskaniu plastra miodu, co może uszkodzić plaster i zmniejszyć prawdopodobieństwo jego ponownego użycia przez pszczoły. To sprawia, że proces miodobrania jest bardziej pracochłonny i czasochłonny, co zwiększa koszt miodu. Dodatkowo, ponieważ miód wrzosowy zawiera więcej wody niż każdy inny - norma dopuszcza w przypadku tego produktu nawet 23% zawartości wody, podczas gdy norma dla innych przewiduje maksymalną jej zawartość do 20% - jest trudniejszy w przechowywaniu i podatny na fermentację.
Niezwykłe właściwości prozdrowotne. Miód wrzosowy jest znany ze swoich licznych korzyści zdrowotnych, co może sprawić, że będzie bardziej pożądany przez konsumentów gotowych zapłacić wyższą cenę za produkt z dodatkowymi korzyściami zdrowotnymi.
Trudności w pozyskiwaniu miodu ze względu na zimowlę pszczół. Miód wrzosowy jest miodem późnym, zbieranym przez pszczoły w drugiej połowie sierpnia i na początku września. Jest to także okres, kiedy pszczelarz powinien prowadzić dokarmiania pszczół przed zimą. Powinno się ono skończyć do połowy września. W przypadku pozyskiwania miodu wrzosowego dokarmianie w tym samym czasie jest wykluczone, ponieważ grozi to zafałszowaniem tego pszczelego produktu. W efekcie pszczelarz, w przypadku pozyskiwania miodu wrzosowego, dokarmianie pszczół rozpoczyna dopiero po miodobraniu w połowie września i musi ono przebiegać szybko i intensywnie. Późne dokarmianie powoduje obciążenie owadów wyklutych w sierpniu i wrześniu trudem przetworzenia cukru na miód, obciąża ich organizm i powoduje większy osyp zimowy.

Produkcja miodu wrzosowego jest zatem bardziej kosztowna ze względu na straty w pasiece.

Podsumowanie

Który miód jest najdroższy? Analiza rynku oraz spojrzenie na ceny rynkowe wskazuje, ze najważniejsze są właściwości prozdrowotne, jakie wykazuje dany miód. Zarówno miód Manuka jak i wrzosowy są uważane za wyjątkowo zdrowe i korzystne przy regularnym spożywaniu. Wskazuje się, że mogą mieć działanie przeciwnowotworowe oraz podnoszą ogólną kondycję organizmu. Najdroższym miodem na świecie jest jednak ekstrawagancki miód elficki pochodzący z tureckiej jaskini położonej 1800 metrów w głąb. Jest on tak drogi, że trudno przełożyć jego wartości prozdrowotne na cenę, ponieważ niewiele osób może go w ogóle spróbować. Jest to jednak forma ekstrawagancji, a w codziennym spożyciu na pewno bardziej korzystny będzie któryś z polskich, fantastycznych i niezwykle zdrowych miodów.

Bibliografia

Bancewicz J., Dobre praktyki pszczelarskie, https://wmodr.pl/files/zMVO5j5cIK7dYDsd0g1UiUYhe32lSf9r9wDDWgWt.pdf, dostęp: 16.02.2023.
Cichocki J., Rodzaje i linie pszczoły miodnej, Gdańsk, 2021.
Ostrowska W., Żukowski R., Pszczelarstwo na Białostoczcyźnie, Warszawa 2016.
Turlejska H, Muszyc M., Poradnik pracownia do pozyskiwania miodu w sprzedaży bezpośredniej oraz w rolniczym handlu detalicznym, Białystok 2019.
Zakładamy pasiekę. Poradnik dla początkujących pszczelarzy, Gdańsk 2015.
pasieka24.pl, Średnie ceny miodów oferowanych w polskich sklepach internetowych, https://pasieka24.pl/index.php/pl-pl/pasieka-czasopismo-dla-pszczelarzy/244-pasieka-1-2023/3680-24-srednie-ceny-miodow-oferowanych-w-polskich-sklepach-internetowych, Data dostępu: 2023.03.15