Po czym rozpoznać rodzaj miodu?
Po czym rozpoznać rodzaj miodu?
Rodzaje miodu różnią się od siebie nie tylko pod względem właściwości chemicznych, ale przede wszystkim organoleptycznych. Każdy miód ma swój specyficzny zapach i kolor, zarówno przed krystalizacją, jak i po. Przy odrobinie wprawy można więc bez problemu rozpoznać rodzaj miodu.
Oczywiście, rozpoznawanie rodzaju miodu ma sens tylko wtedy, gdy mamy pewność, że jest to miód całkowicie naturalny. A przy zakupie w supermarketach może być z tym różnie. Dlatego konsumenci miodu, którym zależy przede wszystkim na jakości i naturalności kupowanego produktu, powinni kupować miód w pasiekach, niewielkich sklepach z produktami pszczelarskimi lub w sklepach online dobrych i sprawdzonych pasiek. Dzięki temu można mieć pewność, że otrzymujemy miód, a nie produkt miodopodobny.
Przy odróżnianiu miodu największe znaczenie wydają się mieć zapach i smak. Po samej barwie nie zawsze uda nam się rozpoznać konkretny miód, gdyż wiele rodzajów może mieć bardzo zbliżone kolory.
Rozpoznawanie miodu po barwie, smaku i zapachu:
Miód rzepakowy – w stanie płynnym jest bezbarwny, czasem ma lekko słomkowy kolor. Krystalizuje bardzo szybko, wtedy przybiera barwę białą lub kremową. Ma delikatnie wyczuwalny zapach kwiatów rzepaku.
Miód wielokwiatowy – może się nieco różnić w zależności od rodzaju pożytków, na jakich pszczoły zbierały nektar oraz terminu zbiorów. Miód wiosenny jest jaśniejszy, delikatny w smaku i ma lekko wyczuwalny, słodki aromat. Miód letni jest nieco ciemniejszy, ma ostry smak i jest bardziej aromatyczny.
Miód lipowy – ma mocno wyczuwalny zapach kwiatów lipy. Jest jasnożółty lub lekko bursztynowy, czasem można dostrzec lekki zielonkawy odcień. Jego smak jest mocny, zdecydowany, lekko pikantny, a czasem nawet gorzkawy.
Miód akacjowy – jest jasno słomkowy lub żółtawy. Zdarza się, że jest nawet całkiem przezroczysty. Gdy skrystalizuje robi się biały lub jasnożółty. Bardzo intensywnie pachnie, z wyczuwalną nutą kwiatów akacji. W smaku jest bardzo słodki, bez wyczuwalnych nut goryczy czy kwasowości.
Miód spadziowy – już na pierwszy rzut oka różni się od miodów wytwarzanych z nektarów. Jest ciemny, brunatny, brązowy, zgniłozielony lub całkiem czarny. Kolor w dużej mierze jest uzależniony od gatunku drzewa, z jakiego zbierana była spadź. W smaku jest ostry, mocny, często z wyczuwalnymi nutami żywicy.
Miód gryczany – jest ciemny, o barwie mocno herbacianej lub brunatnej. Intensywny jest również jego smak – dosyć ostry i pikantny. W zapachu można wyczuć bardzo silną nutę kwiatów gryki.
Miód faceliowy – w postaci płynnej jest jasnożółty, natomiast gdy skrystalizuje staje się jasnokremowy, czasem całkiem biały. Ma delikatny, lekki smak.
Miód wrzosowy – dość rzadko w naszym kraju spotykany. Ma ciekawą, brunatno-czerwoną barwę. Równie ciekawie wygląda po krystalizacji – staje się pomarańczowy lub bardzo brunatny, a jego konsystencja robi się galaretowata. Pachnie wrzosem, a w smaku jest delikatny, ale nie za bardzo słodki. Te cechy sprawiają, że praktycznie nie ma możliwości, by go pomylić z inną odmianą miodu.
Miód malinowy – gdy jest płynny, ma barwę jasnożółtą, a po krystalizacji staje się żółto-biały. Jest delikatny i słodki, z wyczuwalnymi w smaku owocami malin.
Opracowano na podstawie:
Werner Gekeler, Pszczoły. Poradnik hodowcy, Wydawnictwo RM, Warszawa 2014, s. 116-117
Zobacz również:
Rodzaje miodu ze względu na pochodzenie
Liczba wyświetleń artykułu: 55142
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!