Miód a choroba niedokrwienna serca i nadciśnienie tętnicze

Wśród przyczyn powodujących chorobę niedokrwienną serca i nadciśnienie tętnicze, lekarze wymieniają wysokie stężenie całkowite cholesterolu (powyżej 200 mg/dl) oraz cholesterolu LDL (powyżej 130 mg/dl), a także cukrzycę, otyłość i stres. W Polsce z tego powodu cierpi około miliona osób. Jest to jedna z głównych przyczyn przedwczesnej umieralności, zwłaszcza wśród mężczyzn. Na szczęście istnieje naturalny lek, który pomoże temu zaradzić.

SPIS TREŚCI:
1. M2 Woelm - odbiałczony preparat miodu pszczelego
2. Jedzenie miodu - korzyści dla układu krążenia
3. Spożywanie miodu a układ krążenia - polskie badania
4. Jaki miód na serce?
5. Miód na nadciśnienie tętnicze
6. Miód dla ciężarnych a obniżenie ciśnienia tętniczego
7. Miód na nadciśnienie tętnicze II i III stopnia
8. Lecznicze napoje z miodem
9. Miód a choroba niedokrwienna serca i nadciśnienie tętnicze - artykuły powiązane

1. M2 Woelm - odbiałczony preparat miodu pszczelego 
Choroba niedokrwienna serca objawia się dusznicą bolesną i zawałem serca. Od pewnego czasu przeprowadzane są zaawansowane badania medyczne nad wpływem miodu na zatrzymanie procesów wyniszczania serca. Pierwszym krajem, który je rozpoczął, były Niemcy. Do przeprowadzania testów używany był pozbawiony białka preparat uzyskany z miodu pszczelego, pod nazwą M2 Woelm. Był on podawany pacjentom w formie dożylnych zastrzyków. Po wstrzyknięciu tego środka efekt dobrego zaopatrzenia serca w krew trwał przez pół godziny do godziny, czyli sześć razy dłużej, niż po wykorzystaniu glukozy.

Po serii przeprowadzonych testów stwierdzono, że po użyciu specjalnego miodu M2 zwiększyło się ukrwienie dużych naczyń sercowych, znormalizowały się wegetatywne zaburzenia krążenia, zwolniła częstotliwość skurczów serca przy jednoczesnym zwiększeniu się ich efektywności, a także uspokoiło się obserwowane tętno. Uzyskane w ten sposób satysfakcjonujące efekty leczenia sprawiły, że dożylne podawanie roztworu miodu bez zawartości białka stało się polecane w wielu przypadłościach sercowych, w tym także w przebiegu leczenia dusznicy bolesnej. W mniej zaawansowanych przypadkach wystarczający jest sam miód, natomiast w cięższych miód ze strofantyną lub glikozydami naparstnicy.

2. Jedzenie miodu - korzyści dla układu krążenia 
W Bułgarii w latach 70-tych przeprowadzono badania na grupie dwóch tysięcy pacjentów. Podawano im 100-120 gram miodu na dzień przez okres trzech tygodni. Wyniki, które dzięki temu otrzymano były zdumiewające. Poszerzyły się im naczynia wieńcowe, ustępowało uczucie ucisku w okolicach sercowych, zwiększyła się diureza i polepszyło ogólne samopoczucie. Podawanie doustne miodu miało również wpływ nie zwiększenie poziomu hemoglobiny we krwi, ale również polepszenie krążenia. Badania wykazały, że wystarczy spożywanie miodu na poziomie 50 gram dziennie by pozytywnie wpłynąć na stan układu krążenia organizmu. Miód przede wszystkim obniża poziom cholesterolu i zmniejsza lepkość krwi.

3. Spożywanie miodu a układ krążenia - polskie badania 
Również w Polsce przeprowadzane były podobne badania, które wykazały, że podawanie doustnie 75 gram miodu przez trzy miesiące: zmniejszyło odczucia bólowe, zwiększyło wydolność serca, polepszyło ogólne samopoczucie i znormalizowało jakość snu. Jednym słowem, spożywanie miodu przez dłuższy czas poprawiło wyraźnie stan pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Nie zastępuje on normalnego leczenia, ale stanowi jego istotne uzupełnienie. Warto wspomnieć, że powyższe badania na grupie 88 chorych w wieku 65 lata, przeprowadził w 2004 Górkiewicz-Kot.

4. Jaki miód na serce? 
Według badań Stangaciu i Hertenstein z 1987 roku, w profilaktyce i leczeniu choroby niedokrwiennej serca, najlepiej sprawdza się miód mniszkowy i spadziowy, a także kasztanowy i eukaliptusowy. Polecane jest również łączenie miodu z ziołami, takimi jak: liście mięty, kwiaty bzu czarnego, ziele jemioły, kwiatostan głogu, ziele melisy, ziele macierzanki, korzenie kozłka, ziele serdecznika i ziele pięciornika gęstego. Podane napary przygotować można z jednej łyżki stołowej ziół i szklanki wrzątku. Po odcedzeniu całości i ostudzeniu, do płynu należy dodać łyżkę miodu. Przygotowany napój trzeba pić trzykrotnie w ciągu dnia przed posiłkiem, przez co najmniej sześć tygodni.

5. Miód na nadciśnienie tętnicze 
Za definicję nadciśnienia uważa się wartości skurczowe wyższe od 140 mm Hg, a rozkurczowe od 90 mm Hg, przy jednoczesnym przyjmowaniu leków rozkurczających naczynia krwionośne. Jest to tak zwane nadciśnienie pierwotne, na które wpływ mają skłonności genetyczne, a także wpływ środowiska. Pojawienie się tej jednostki chorobowej ma związek ze zmniejszoną aktywnością fizyczną, nadmiarem stresu i zbyt dużą masą ciała. Z kolei nadciśnienie wtórne pojawia się w przebiegu określonych stanów chorobowych - między innymi uszkodzenia miąższu nerek, nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, nadciśnienia o wywodzie hormonalnym, ale również stosowania wielu leków i używek. Skuteczną walką ze skutkami nadciśnienia tętniczego, jest stosowanie farmakologii. W przebiegu choroby stosuje się preparaty rozkurczowe. Ponieważ jedną z właściwości miodu jest właśnie takie działanie na układ krwionośny, może być on uważany za tego typu preparat.

6. Miód dla ciężarnych a obniżenie ciśnienia tętniczego 
Badania przeprowadzone na pacjentach wykazały, że miód wytwarzany przez pszczoły obniża poziom ciśnienia średnio o 10mm Hg, porównując ich z pacjentami leczonymi wyłącznie chemią farmakologiczną. W 1995 roku badacze egipscy przeprowadzili testy na grupie kobiet ciężarnych, którym podawano miód. Stwierdzono, że jest on idealnym środkiem na obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, bez jednoczesnych skutków ubocznych.

7. Miód na nadciśnienie tętnicze II i III stopnia 
W roku 2001 lekarz Sołdakow podawał miód pacjentom w wieku 65 do 79 lat, którzy mieli problem z nadciśnieniem tętniczym II i III stopnia. Badania przeprowadzono na grupie 70 mężczyzn i 72 kobiet, którzy cierpieli już długo, bo od 7 do 25 lat. Stosowano miód w formie roztworu 20% i podawano go metodą jonoforezy, wstrzykując go w tylną część szyi. Taki sposób na zastosowanie miodu spowodował obniżenie ciśnienia o 10mm Hg u tych osób, w porównaniu z grupą leczoną przy pomocy jedynie farmakologii głównego nurtu.

8. Lecznicze napoje z miodem 
Przeprowadzone liczne badania wykazały, że by możliwe było uzyskanie stałego efekty obniżenia ciśnienia, należy go spożywać przez 1-2 miesiące, w dawkach 100-120 gram na dzień. Miód idealnie komponuje się z sokami warzywnymi i owocami. Jako przykład można podać świeży sok buraczany, marchwiowy i sok z chrzanu. Szklankę każdego z nich należy połączyć, dodać do tego szklankę miodu oraz sok przygotowany z jednej cytryny. Przyrządzony w ten sposób napój należy pić w ilości jednej łyżeczki stołowej dwa-trzy razy dziennie, przez okres dwóch miesięcy. Pomocą przy leczeniu nadciśnienia tętniczego są również woda i tonik miodowy. Polscy specjaliści apiterapii zalecają także picie wina nagietkowo-miodowego lub jedzenie płatków nagietka z miodem.

Badania potwierdziły rozkurczowe właściwości miodu. Co ważne, przy okazji leczenia nadciśnienia tętniczego, można go stosować na wiele sposobów. Zarówno doustnie, jako przez skórną jonoforezę oraz w formie inhalacji. Profilaktycznie miód można stosować samodzielnie, natomiast w momencie zaistnienia choroby, jego stosowanie należy połączyć z farmakologią.

9. Miód a choroba niedokrwienna serca i nadciśnienie tętnicze - artykuły powiązane

Właściwości miodu

Właściwości i zastosowanie miodu

Spadź iglasta i liścista

Właściwości miodu ze spadzi iglastej

Właściwości miodu ze spadzi liściastej i spadziowo-nektarowego