Ślaz maurytański – roślina miododajna

Na zdjęciu: Ślaz dziki. Źródło zdjęcia: pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Alaz_dziki#/media/File:Malva_sylvestris3.jpg Autor zdjęcia: KENPEI Kwitnienie: czerwiec-lipiec
Ślaz maurytański – roślina miododajna
Ślaz maurytański (Malva mauritiana) jest miododajną roślina dwuletnią lub wieloletnią. Ma sporo właściwości leczniczych, jest też doskonałą rośliną miododajną, którą pszczoły chętnie oblatują, a pszczelarze lubią mieć w swoim ogródku pszczelarskim.
Ślaz maurytański jest uprawiany jako roślina lecznicza, ale też jako ozdobna. Dorasta do 140-160 cm wysokości. Jest dość wysoki, dlatego do uprawy potrzebuje przestrzeni. Zbyt duże zagęszczenie roślin na niewielkiej przestrzeni może ograniczyć ich wzrost. Kwiaty i liście ślazu mauretańskiego mogą być używane jako środek leczniczy na wiele dolegliwości, przede wszystkim w infekcjach górnych i dolnych dróg oddechowych. Roślina ma niewielkie wymagania glebowe, doskonale rośnie nawet na bardzo ubogich glebach. Często jest wykorzystywana jako gatunek służący do rekultywacji i odnowienia terenów poeksploatacyjnych.
Ślaz maurytański kwitnie ma ciemne kwiaty w kolorze głębokiego fioletu, które dodatkowo bardzo intensywnie pachną. Roślina kwitnie od ostatniego tygodnia czerwca do końca lipca. Wydajność miodowa ślazu mauretańskiego sięga 100-150 kg z jednego hektara pożytku. Pyłek ślazu nie jest zbierany przez pszczoły. Wydajność miodowa rośliny jest jednak na tyle duża, że warto mieć ślaz maurytański w ogródku pszczelarskim w pobliżu pasieki. Zróżnicuje on pożytki i nada produkowanemu miodowi wyjątkowy smak.
Najlepsze gleby dla ślazu maurytańskiego to tereny wilgotne i żyzne, jednak świetnie poradzi sobie także na innych glebach. Wysiewanie rośliny należy rozpoczynać wczesną wiosną w rzędach umiejscowionych co około 40 centymetrów. Trzeba natomiast pilnować, by w jednym rzędzie nie wysiewać zbyt gęsto – roślina ze względu na swoje dość duże rozmiary potrzebuje sporej przestrzeni. Zasianie ślazu maurytańskiego gwarantuje zwiększenie i urozmaicenie pożytków, dzięki czemu wydajność miodowa całej pasieki będzie odpowiednio wyższa.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 18-19
Artykuły powiązane:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 15131
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!
Berberys (Berberis)
Roślina miododajna Joanna Baran
Sparceta siewna (Onobrychis viciifolia Scop.)
Roślina miododajna Joanna Baran
Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus)
Roślina miododajna, Roślina pyłkodajna Joanna Baran
Malina właściwa (Rubus idaeus L.)
Roślina miododajna i roślina pyłkodajna Joanna Baran
5 krzewów miododajnych do ogrodu, które warto wsadzić tą jesienią
Co sadzić tej jesieni? Joanna Baran
Wyposażenie pasieczyska oraz wybór rasy i linii pszczół
Ważne wskazówki na temat wyposażenia pasieki i wyboru rasy i linii pszczół Joanna Baran
Kocimiętka właściwa (Nepeta cataria L.)
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa kocimiętki właściwej Joanna Baran













