Stulisz miotłowy – roślina miododajna

Na zdjęciu: Stulisz sztywny (Sisymbrium strictissimum). Źródło zdjęcia: de.wikipedia.org/wiki/Rauken#/media/File:Sisymbrium_strictissimum_1.jpg Autor zdjęcia: Steife Rauke Kwitnienie: maj-czerwiec
Stulisz miotłowy – roślina miododajna
Stulisz miotłowy (Sisymbrium polymorphum (Murray) Roth) jest bardzo trwałą byliną, odporną na kiepskie warunki atmosferyczne. Pszczelarze doceniają go jako roślinę miododajną, dostarczającą sporo dobrego nektaru, a także duże ilości pyłku. Roślina nie ma wielkich wymagań glebowych, dlatego można ją uprawiać praktycznie na każdym terenie.
Stulisz miotłowy dziko występuje w miejscach suchych i mocno nasłonecznionych. W Polsce dziko rośnie niemal wyłącznie w rezerwatach przyrody. W warunkach uprawnych osiąga wysokość do jednego metra. Ma długą, rozgałęzioną łodygę oraz liście równowąskie o całych brzegach. Kwiaty stulisza miotłowego są zebrane w grona i mają jasnożółtą barwę. Swoim kolorem i zapachem przyciągają zarówno pszczoły, jak i inne owady żywiące się pyłkiem i nektarem. Roślina kwitnie w maju i czerwcu, jest więc świetnym źródłem pożytku w czasie, gdy inne rośliny miododajne jeszcze nie zakwitły. Z nektaru stulisza miotłowego powstaje jasny, aromatyczny miód wiosenny. Wydajność miodowa stulisza miotłowego jest dość duża: 300-400 kg z jednego hektara pożytku. Bardzo duża jest też wydajność pyłkowa. Pszczelarze, którym zależy na zwiększeniu i urozmaiceniu pożytku powinni więc zasiać stulisz miotłowy na poletku przy pasiece.
Wysiewanie stulisza miotłowego powinno odbywać się wczesną wiosną, wtedy najlepiej wykiełkuje. Gleba powinna być oczyszczona z agresywnych chwastów oraz lekko spulchniona. Po wysianiu nasion nie należy przykrywać ich zbyt dużą warstwą ziemi. Można też najpierw wyhodować rośliny w rozsadniku, a dopiero potem przenieść je do gruntu. Najlepiej sadzić młode rośliny w odległościach co najmniej 40 na 40 cm. Stulisz miotłowy kwitnie bujnie i świetnie się prezentuje, może być efektowną rośliną także w ogródku czy na działce. Roślina nie ma wielkich wymagań glebowych, dobrze kiełkuje zarówno na glebach bogatych, jak i na terenach, gdzie inne rośliny nie najlepiej się czują i słabo kiełkują.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 34
Artykuły powiązane:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 14544
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!
Berberys (Berberis)
Roślina miododajna Joanna Baran
Sparceta siewna (Onobrychis viciifolia Scop.)
Roślina miododajna Joanna Baran
Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus)
Roślina miododajna, Roślina pyłkodajna Joanna Baran
Malina właściwa (Rubus idaeus L.)
Roślina miododajna i roślina pyłkodajna Joanna Baran
5 krzewów miododajnych do ogrodu, które warto wsadzić tą jesienią
Co sadzić tej jesieni? Joanna Baran
Wyposażenie pasieczyska oraz wybór rasy i linii pszczół
Ważne wskazówki na temat wyposażenia pasieki i wyboru rasy i linii pszczół Joanna Baran
Kocimiętka właściwa (Nepeta cataria L.)
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa kocimiętki właściwej Joanna Baran













