Przegorzan kulisty – roślina miododajna

Na zdjęciu: Przegorzan kulisty (Echinops sphaerocephalus L.). Źródło zdjęć: pl.wikipedia.org/wiki/Przegorzan_kulisty#/media/File:Kugeldistel_20050705_565.jpg Autor: Georg Slickers Kwitnienie: lipiec-sierpień
Przegorzan kulisty (Echinops sphaerocephalus L.) jest rośliną, która najlepiej czuje się w warunkach stepowych, dlatego w naszych warunkach klimatycznych rośnie dziko niezwykle rzadko. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by go uprawiać w celach ozdobnych lub dla zwiększenia wydajności miodowej łąk wokół pasiek.
Przegorzan kulisty należy do rodziny astrowatych, a w naturalnych warunkach występuje na zachodzie Azji oraz na południu Europy. Ma charakterystyczny wygląd, dzięki czemu bardzo łatwo odróżnić go od innych roślin miododajnych. Może mieć wysokość nawet dwóch metrów, a jego kwiatostany mają ciekawy, kulisty kształt. Łodyga jest sztywna, gruba i na całej długości pokryta białawym meszkiem. Liście są pierzastodzielne, ułożone skrętolegle i kolczaste. Kwiatostan w formie główki składa się z wielu kwiatowych koszyczków. Kwiaty są barwy fioletowej lub niebieskiej. Pachną delikatnie.
Przegorzan kulisty kwitnie od końca lipca do końca sierpnia, dostarczając w tym czasie dobrego pożytku pszczołom. Wydajność miodowa rośliny to aż 600-800 kg z jednego hektara, dzięki czemu można ją uznać za jedną z najlepszych roślin miododajnych. Im cieplejsze lato, tym nektarowanie przegorzanu kulistego jest większe. Wydajność pyłkowa przegorzanu kulistego również jest bardzo duża. Dzięki dużym rozmiarom kwiatostanu, na jednej roślinie może jednocześnie zbierać pyłek i nektar nawet kilka pszczół.
Choć przegorzan kulisty ma swoje ulubione warunki glebowe, dobrze rośnie niemal na każdym terenie. Można go uprawiać nawet na glebach suchych, mało żyznych, z jednym warunkiem – nie powinny być zbyt kwaśne. Wysiewanie jest możliwe jesienią aż do pierwszych mrozów lub wczesną wiosną. Nasiona wysiewa się w rzędach oddalonych od siebie o co najmniej pół metra. Odległość roślin w jednym rzędzie powinna wynosić 20-30 cm. Wysiane nasiona należy przykryć niewielką warstwą gleby.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 22-23
Artykuły powiązane:
Przegorzan węgierski – roślina miododajna
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 18360
Komentarze z forum pszczelarskiego
blondynekkrk 2016-01-16 15:30:40

Mieszane uprawy pszenicy i bobiku przyciągają więcej pszczół
Różnorodność jest OK Jakub Wojas

Za rosnącą liczbą rodzin pszczelich nie idzie przyrost bazy pożytkowej 2022
Mała baza pożytkowa to zły znak dla rozwoju pszczelarstwa Jakub Wojas

Szczeć sukiennicza – roślina miododajna
Wydajność miodowa szczeci sukienniczej Anna Celińska

Śliwa domowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa śliwy domowej Anna Celińska

Rdestowiec sachaliński, rdest sachaliński, falopia sachalińska, rdestówka sachalińska - roślina miododajna
Wydajność miodowa rdestowca sachalijskiego Portal Pszczelarski

Pszczelnik mołdawski – roślina miododajna
Wydajność miodowa pszczelnika mołdawskiego Anna Celińska

Śnieguliczka biała, śnieguliczka białojagodowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa i pyłkowa śnieguliczki białej Anna Celińska
