Nawłoć kanadyjska – roślina miododajna

Na zdjęciu: Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis L.). Źródła zdjęć: pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Solidago_canadensis_20050815_248.jpg i en.wikipedia.org/wiki/Solidago_canadensis#/media/File:Solidago_canadensis_of_Kadavoor.jpg Autorzy: Georg Slickers i Jkadavoor. Kwitnienie: lipiec-wrzesień

nawłoć kanadyjska Drzewko Matki Boskiej Solidago canadensis L. roślina miododajna pożytki wydajność miodowa wydajność pyłkowa wydajność miodowa nawłoci kanadyjskiej wydajność pyłkowa nawłoci kanadyjskiej cechy charakterystyczne nawłoci kanadyjskiej występowanie nawłoci kanadyjskiej uprawa nawłoci kanadyjskiej

Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis L.), nazywana także Drzewkiem Matki Boskiej, to jedna z najbardziej wydajnych roślin miododajnych. Coraz chętniej uprawiają ją pszczelarze w celu zwiększenia ilości i poprawienia jakości pożytków wokół pasiek. Nawłoć kanadyjska często uprawiana jest też w ogrodach i na działkach ze względu na swoją wartość ozdobną.

Nawłoć kanadyjska pochodzi z Ameryki Północnej, ale bardzo dobrze czuje się także w naszych warunkach klimatycznych. Lubi tereny położone w pobliżu zbiorników wodnych oraz wilgotne gleby. W sprzyjających warunkach może osiągnąć nawet dwa metry wysokości. Roślina jest byliną o długiej, sztywnej i pustej w środku łodydze. Ma charakterystyczne liście – długie, lancetowate i na końcach zaostrzone. Leżą na łodydze skrętolegle. Kwiatostan w formie wiechy znajduje się na szczycie łodygi. Kwiaty zebrane są z koszyczki, mają intensywnie żółtą barwę.

Nawłoć kanadyjska kwitnie od końca lipca nawet do połowy września. Okres kwitnienia przypada na lukę w innych pożytkach. Jej wydajność miodowa w sprzyjających warunkach glebowych i pogodowych może sięgać nawet 900 kg z jednego hektara pożytku. Miód nawłociowy jest polecany w profilaktyce wielu chorób, ma też szerokie zastosowanie w kuchni. Bardzo duża jest również wydajność pyłkowa nawłoci kanadyjskiej.

Ze względu na wysoką miododajność nawłoć kanadyjska jest idealną rośliną do uprawiania na poletku pszczelarskim i każdym wolnym fragmencie ziemi w pobliżu pasieki. Nawłoć można wysadzać z sadzonek – najlepiej jesienią lub wczesną wiosną. Rozstaw pomiędzy sadzonkami powinien mieć co najmniej 40 na 40 cm. Zbyt gęste rozsadzenie roślin może skutkować ich niepełnym wzrostem. Można też rozmnażać ją z nasion – wystarczy rozrzucić dojrzałe, ścięte kwiatostany w miejscu, w którym ma wykiełkować. Nasion nie trzeba przykrywać, natomiast warto zadbać o to, by gleba była oczyszczona z nadmiaru chwastów i lekko spulchniona.

Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 31-32

Artykuły powiązane:

Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis

Anna Celińska

Autorka tekstów

Dziennikarz z wykształcenia, zawodu i pasji. Żaden temat nie jest jej obcy, a pszczoły z artykułu na artykuł uwielbia coraz bardziej. Na PortalPszczelarski.pl wrzuca teksty według najważniejszego klucza – informować, radzić, wyjaśniać to, co ważne dla Was. Bo bez czytelnika nie miałoby sensu pisanie.

Zobacz wszystkie artykuły tego autora

Liczba wyświetleń artykułu: 18860

Komentarze z forum pszczelarskiego

PanKarol 2020-01-14 14:36:11

Witam.
Należałoby wspomnieć w artykule, że nawłoć kanadyjska oraz późna o których są tu informacje, iż są to gatunki silnie inwazyjne i nie należy ich siać ani w przydomowych ogródkach ani na terenach otwartych. Dotyczy to również przegorzanu kulistego i węgierskiego. Moją wielką prośbą byłoby nie zachęcanie Pszczelarzy do jeszcze większego poszerzania inwazji tych gatunków w naszej florze, mamy przecież inne gatunki również wysoce miododajne. Pozdrawiam serdecznie.