Naparstnica purpurowa – roślina miododajna

Na zdjęciu: Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea L.). Źródła zdjęć: https://pl.wikipedia.org/wiki/Naparstnica_purpurowa#/media/File:Digitalis_03.JPG i https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Digitalis_Purpurea.jpg. Autorzy: Miaow Miaow i Jensflorian Kwitnienie: czerwiec-lipiec
Naparstnica purpurowa – roślina miododajna
Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea L.) jest bardzo znana głównie ze względu na swoje właściwości lecznicze. W warunkach naturalnych rośnie w środkowej Europie, w Alpach i w Karpatach. Naparstnica uprawiana jest przede wszystkim dla liści, z których produkowane są środki farmakologiczne. Często występuje też na działkach i w przydomowych ogródkach, a pszczelarze doceniają jej właściwości miododajne.
Naparstnica purpurowa lubi jasne, przejrzyste lasy, polany leśne, stoki gór. Najlepiej wegetuje na żyznych glebach, ale nie ma znaczenia, czy są one bardzo bogate w składniki odżywcze, czy też bardziej ubogie. Roślina może osiągać wysokość do półtora metra. Łodygę ma grubą i pojedynczą. Liście ułożone są skrętolegle i są dość długie – do 25 cm. Na spodzie są pokryte delikatnym meszkiem. Kwiaty wyrastają w górnej części łodygi. Mają charakterystyczny kształt naparstków (stąd nazwa rośliny) i mocno purpurową barwę. Na pewno nie da się pomylić naparstnicy purpurowej z żadną inną rośliną. Bywają też naparstnice z bladoróżowymi kwiatami. Co ciekawe, roślina jest uważana za trującą, ale z jej nektaru powstaje zdrowy i całkowicie bezpieczny dla organizmu miód. Oprócz właściwości miododajnych, naparstnica jest uprawiana ze względu na swoje właściwości zdrowotne. Bywa stosowana w leczeniu chorób serca i nerwic.
Naparstnica purpurowa kwitnie od połowy czerwca do połowy lipca. Jej wydajność miodowa sięga 200 kg z jednego hektara pożytku. Wydajność pyłkowa jest średnia. Naparstnica jest świetną rośliną miododajną i z roku na rok coraz częściej pszczelarze decydują się na jej uprawianie na poletkach czy w ogródkach pasiecznych. Uprawa naparstnicy purpurowej jest dosyć prosta i bez problemu poradzą sobie z nią pszczelarze bez większego zamiłowania ogrodniczego. Nasiona najlepiej wysiewać w rozsadniku, a gdy wzejdą – wtedy można je przenieść na miejsce docelowe. Wysadzanie roślin powinno odbywać się pod koniec lata lub wiosną następnego roku.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 21
Artykuły powiązane:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 12397
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!

Nawłoć kanadyjska – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa nawłoci kanadyjskiej Anna Celińska

Czy tzw. rośliny przyjazne pszczołom mogą im szkodzić?
Pewne rośliny mogą być niebezpieczne dla pszczół Edyta Glebocki

Mieszane uprawy pszenicy i bobiku przyciągają więcej pszczół
Różnorodność jest OK Jakub Wojas

Przegorzan kulisty – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa przegorzanu kulistego Anna Celińska

Za rosnącą liczbą rodzin pszczelich nie idzie przyrost bazy pożytkowej 2022
Mała baza pożytkowa to zły znak dla rozwoju pszczelarstwa Jakub Wojas

Szczeć sukiennicza – roślina miododajna
Wydajność miodowa szczeci sukienniczej Anna Celińska

Śliwa domowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa śliwy domowej Anna Celińska
