Naparstnica purpurowa – roślina miododajna

Na zdjęciu: Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea L.). Źródła zdjęć: https://pl.wikipedia.org/wiki/Naparstnica_purpurowa#/media/File:Digitalis_03.JPG i https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Digitalis_Purpurea.jpg. Autorzy: Miaow Miaow i Jensflorian Kwitnienie: czerwiec-lipiec
Naparstnica purpurowa – roślina miododajna
Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea L.) jest bardzo znana głównie ze względu na swoje właściwości lecznicze. W warunkach naturalnych rośnie w środkowej Europie, w Alpach i w Karpatach. Naparstnica uprawiana jest przede wszystkim dla liści, z których produkowane są środki farmakologiczne. Często występuje też na działkach i w przydomowych ogródkach, a pszczelarze doceniają jej właściwości miododajne.
Naparstnica purpurowa lubi jasne, przejrzyste lasy, polany leśne, stoki gór. Najlepiej wegetuje na żyznych glebach, ale nie ma znaczenia, czy są one bardzo bogate w składniki odżywcze, czy też bardziej ubogie. Roślina może osiągać wysokość do półtora metra. Łodygę ma grubą i pojedynczą. Liście ułożone są skrętolegle i są dość długie – do 25 cm. Na spodzie są pokryte delikatnym meszkiem. Kwiaty wyrastają w górnej części łodygi. Mają charakterystyczny kształt naparstków (stąd nazwa rośliny) i mocno purpurową barwę. Na pewno nie da się pomylić naparstnicy purpurowej z żadną inną rośliną. Bywają też naparstnice z bladoróżowymi kwiatami. Co ciekawe, roślina jest uważana za trującą, ale z jej nektaru powstaje zdrowy i całkowicie bezpieczny dla organizmu miód. Oprócz właściwości miododajnych, naparstnica jest uprawiana ze względu na swoje właściwości zdrowotne. Bywa stosowana w leczeniu chorób serca i nerwic.
Naparstnica purpurowa kwitnie od połowy czerwca do połowy lipca. Jej wydajność miodowa sięga 200 kg z jednego hektara pożytku. Wydajność pyłkowa jest średnia. Naparstnica jest świetną rośliną miododajną i z roku na rok coraz częściej pszczelarze decydują się na jej uprawianie na poletkach czy w ogródkach pasiecznych. Uprawa naparstnicy purpurowej jest dosyć prosta i bez problemu poradzą sobie z nią pszczelarze bez większego zamiłowania ogrodniczego. Nasiona najlepiej wysiewać w rozsadniku, a gdy wzejdą – wtedy można je przenieść na miejsce docelowe. Wysadzanie roślin powinno odbywać się pod koniec lata lub wiosną następnego roku.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 21
Artykuły powiązane:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 16383
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!
Berberys (Berberis)
Roślina miododajna Joanna Baran
Sparceta siewna (Onobrychis viciifolia Scop.)
Roślina miododajna Joanna Baran
Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus)
Roślina miododajna, Roślina pyłkodajna Joanna Baran
Malina właściwa (Rubus idaeus L.)
Roślina miododajna i roślina pyłkodajna Joanna Baran
5 krzewów miododajnych do ogrodu, które warto wsadzić tą jesienią
Co sadzić tej jesieni? Joanna Baran
Wyposażenie pasieczyska oraz wybór rasy i linii pszczół
Ważne wskazówki na temat wyposażenia pasieki i wyboru rasy i linii pszczół Joanna Baran
Kocimiętka właściwa (Nepeta cataria L.)
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa kocimiętki właściwej Joanna Baran













