Melisa lekarska – roślina miododajna

Na zdjęciu: melisa lekarska (Melissa officinalis L.). Źródła zdjęć: upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/83/Melissa_officinalis2.JPG i de.wikipedia.org/wiki/Zitronenmelisse#/media/File:Melissa_officinalis.jpeg Autorzy zdjęć: Hochgeladen von Maksim i Nabokov Kwitnienie: czerwiec-sierpień
Melisa lekarska – roślina miododajna
Melisa lekarska, rojownik, pszczelnik, matecznik, starzyszek, cytrynowe ziele (Melissa officinalis L.) w warunkach naturalnych występuje w klimacie śródziemnomorskim. W polskich warunkach klimatycznych jest niemal wyłącznie roślina uprawną. Stosowana jest w ziołolecznictwie oraz jako dodatek do potraw, a także jest uprawiana przez pszczelarzy ze względu na właściwości miododajne.
Melisa lekarska jest rośliną, która pszczoły wręcz uwielbiają. Dawni pszczelarze używali jej ziela do nacierania wnętrz barci, a potem uli, aby pszczoły szybciej się w nich zagnieżdżały. Także dziś właściciele pasiek wykorzystują uspokajające właściwości melisy – nacierają nią ręce oraz sprzęt pasieczny przed pracą w ulu. Dzięki temu pszczoły są spokojniejsze i nie wykazują agresji.
W warunkach uprawnych melisa lekarska dorasta do około pół metra. Ma mocno rozgałęziona łodygę oraz okrągławe i karbowane liście, które bardzo świeżo i aromatycznie pachną. Kwiaty zebrane w kiściach powstają w miejscach łączenia liści z łodygą. Są niewielkie i jasnożółte, wydzielają cytrynowo-miodowy aromat, przyciągając nie tylko pszczoły, ale też inne owady żywiące się pyłkiem i nektarem. Melisa lekarska kwitnie dość długo – od początku czerwca do połowy sierpnia. Jej wydajność miodowa jest różna w zależności od warunków glebowych i stopnia nasłonecznienia – od 50 do 100 kg z jednego hektara pożytku. Wydajność pyłkowa melisy jest niewielka. Choć wydajność jest sporo niższa od wydajności innych roślin miododajnych, melisę lekarską warto mieć w ogródku pasiecznym nie tylko ze względu na miododajność, ale też właściwości uspokajające.
Melisę lekarską można uprawiać w ogródkach i na działkach. Nasiona najlepiej jest wysiewać wiosną w rozsadniku, a na poletku stałym sadzić młode rośliny w rozstawie co najmniej 40 na 40 cm. Melisa dobrze rośnie na każdym rodzaju gleby, będzie ładną roślina ozdobną, a jej zapach będzie się unosił nad ogrodem nie tylko w porze kwitnienia.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 30
Powiązane artykuły:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 9267
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!

Mieszane uprawy pszenicy i bobiku przyciągają więcej pszczół
Różnorodność jest OK Jakub Wojas

Przegorzan kulisty – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa przegorzanu kulistego Anna Celińska

Za rosnącą liczbą rodzin pszczelich nie idzie przyrost bazy pożytkowej 2022
Mała baza pożytkowa to zły znak dla rozwoju pszczelarstwa Jakub Wojas

Szczeć sukiennicza – roślina miododajna
Wydajność miodowa szczeci sukienniczej Anna Celińska

Zalecenia pszczelarskie na czerwiec
Obowiązki pszczelarza w czerwcu Portal Pszczelarski

Śliwa domowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa śliwy domowej Anna Celińska

Rdestowiec sachaliński, rdest sachaliński, falopia sachalińska, rdestówka sachalińska - roślina miododajna
Wydajność miodowa rdestowca sachalijskiego Portal Pszczelarski
