Melisa lekarska – roślina miododajna

Na zdjęciu: melisa lekarska (Melissa officinalis L.). Źródła zdjęć: upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/83/Melissa_officinalis2.JPG i de.wikipedia.org/wiki/Zitronenmelisse#/media/File:Melissa_officinalis.jpeg Autorzy zdjęć: Hochgeladen von Maksim i Nabokov Kwitnienie: czerwiec-sierpień
Melisa lekarska – roślina miododajna
Melisa lekarska, rojownik, pszczelnik, matecznik, starzyszek, cytrynowe ziele (Melissa officinalis L.) w warunkach naturalnych występuje w klimacie śródziemnomorskim. W polskich warunkach klimatycznych jest niemal wyłącznie roślina uprawną. Stosowana jest w ziołolecznictwie oraz jako dodatek do potraw, a także jest uprawiana przez pszczelarzy ze względu na właściwości miododajne.
Melisa lekarska jest rośliną, która pszczoły wręcz uwielbiają. Dawni pszczelarze używali jej ziela do nacierania wnętrz barci, a potem uli, aby pszczoły szybciej się w nich zagnieżdżały. Także dziś właściciele pasiek wykorzystują uspokajające właściwości melisy – nacierają nią ręce oraz sprzęt pasieczny przed pracą w ulu. Dzięki temu pszczoły są spokojniejsze i nie wykazują agresji.
W warunkach uprawnych melisa lekarska dorasta do około pół metra. Ma mocno rozgałęziona łodygę oraz okrągławe i karbowane liście, które bardzo świeżo i aromatycznie pachną. Kwiaty zebrane w kiściach powstają w miejscach łączenia liści z łodygą. Są niewielkie i jasnożółte, wydzielają cytrynowo-miodowy aromat, przyciągając nie tylko pszczoły, ale też inne owady żywiące się pyłkiem i nektarem. Melisa lekarska kwitnie dość długo – od początku czerwca do połowy sierpnia. Jej wydajność miodowa jest różna w zależności od warunków glebowych i stopnia nasłonecznienia – od 50 do 100 kg z jednego hektara pożytku. Wydajność pyłkowa melisy jest niewielka. Choć wydajność jest sporo niższa od wydajności innych roślin miododajnych, melisę lekarską warto mieć w ogródku pasiecznym nie tylko ze względu na miododajność, ale też właściwości uspokajające.
Melisę lekarską można uprawiać w ogródkach i na działkach. Nasiona najlepiej jest wysiewać wiosną w rozsadniku, a na poletku stałym sadzić młode rośliny w rozstawie co najmniej 40 na 40 cm. Melisa dobrze rośnie na każdym rodzaju gleby, będzie ładną roślina ozdobną, a jej zapach będzie się unosił nad ogrodem nie tylko w porze kwitnienia.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Oddział Pszczelnictwa ISK, Puławy 2003, s. 30
Powiązane artykuły:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 11965
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!

Wyposażenie pasieczyska oraz wybór rasy i linii pszczół
Portal Pszczelarski

Efektywny lot pszczoły a pożytki pszczele
Jednostkowa wydajność miodowa, mapa pożytków i efektywny lot pszczół Portal Pszczelarski

Sposoby porozumiewania się pszczół
W jaki sposób komunikują się ze sobą pszczoły? Portal Pszczelarski

Zalecenia pszczelarskie na maj
Obowiązki pszczelarza w maju Portal Pszczelarski

Chaber bławatek (Centaurea cyanus L.)
Roślina miododajna i roślina pyłkodajna Joanna Baran

Komonica zwyczajna, komonica pospolita, komonica rożkowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa komonicy zwyczajnej Anna Celińska

Naparstnica purpurowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa naparstnicy purpurowej Anna Celińska
