Tulia kalifornijska – roślina miododajna

Na zdjęciu: Tulia kalifornijska (Pycnanthemum californicum Torr. ex T. Durand). Źródła zdjęć: stylowi.pl/30902962. Kwitnienie lipiec
Tulia kalifornijska – roślina miododajna
Tulia kalifornijska (Pycnanthemum californicum Torr. ex T. Durand) to olejkodajna roślina, która ma swoje korzenie w Ameryce Północnej. Pszczelarze cenią ją jednak nie ze względu na aromatyczne olejki, a na wysoka wydajność miodową.
Tulia kalifornijska jest byliną, która dorasta do 60 cm wysokości. Charakterystyczną cechą rośliny jest jej miękkie, krótkie owłosienie, które pokrywa zarówno łodygi, jak i liście. Łodyga w swoim przekroju ma kształt kwadratu, im wyżej, tym bardziej rozgałęzia się. Liście tulii są jasnozielone, długie i lancetowate. Kwiaty znajdują się na szczytach rozgałęzień, są białe i nakrapiane niebieskimi, małymi plamkami. Nektarnik znajduje się tuż obok zalążni, jest bardzo łatwo dostępny, z czego korzystają nie tylko pszczoły, ale też inne owady, które przyciąga słodki, aromatyczny pyłek.
Tulia kalifornijska zaczyna kwitnąć dość późno w porównaniu do innych roślin miododajnych – początek kwitnienia to dopiero druga połowa lipca. Natomiast roślina kwitnie dość długo – przy dobrych warunkach pogodowych nawet do końca września. Pszczoły bardzo chętnie zbierają z niej nektar nawet wtedy, gdy pogoda nie sprzyja wylatywaniu na inne pożytki. Wydajność miodowa tulii kalifornijskiej to aż 700 kg nektaru z jednego hektara pożytku. To naprawdę sporo, dlatego warto zainteresować się uprawa tulii kalifornijskie w pobliżu pasieki.
Dzięki temu, że tulia kalifornijska kwitnie stosunkowo późno, świetnie sprawdza się jako uzupełnienie pożytków pszczelich w czasie, gdy inne rośliny miododajne powoli kończą kwitnienie i nektarowanie. Może być sadzona nie tylko przez pszczelarzy, ale też ogrodników i działkowców – sprawdza się doskonale jako roślina ozdobna. Roślinę można rozmnażać wiosną poprzez zasianie ziaren w rozsadniku. Gdy wykiełkują, należy przenieść je na miejsce docelowe. Sadzenie powinno odbywać się w dość dużym rozstawie – około 40 cm – jest bowiem dość rozłożysta i w dużych skupiskach może mieć problemy z obfitym kwitnieniem i nektarowaniem.
Opracowano na podstawie:
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Odział Pszczelnictwa ISK, Puławy 1993, s. 37
Zobacz również:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 11813
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!

Mieszane uprawy pszenicy i bobiku przyciągają więcej pszczół
Różnorodność jest OK Jakub Wojas

Przegorzan kulisty – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa przegorzanu kulistego Anna Celińska

Za rosnącą liczbą rodzin pszczelich nie idzie przyrost bazy pożytkowej 2022
Mała baza pożytkowa to zły znak dla rozwoju pszczelarstwa Jakub Wojas

Szczeć sukiennicza – roślina miododajna
Wydajność miodowa szczeci sukienniczej Anna Celińska

Śliwa domowa – roślina miododajna
Wydajność miodowa i wydajność pyłkowa śliwy domowej Anna Celińska

Rdestowiec sachaliński, rdest sachaliński, falopia sachalińska, rdestówka sachalińska - roślina miododajna
Wydajność miodowa rdestowca sachalijskiego Portal Pszczelarski

Pszczelnik mołdawski – roślina miododajna
Wydajność miodowa pszczelnika mołdawskiego Anna Celińska
