Karagana syberyjska, akacja syberyjska, akacja żółta, grochodrzew syberyjski - roślina miododajna

Karagana syberyjska, akacja syberyjska, akacja żółta, grochodrzew syberyjski - roślina miododajna

Karagana syberyjska (Caragana arborescens Lam.) popularnie zwana jest także akacją żółtą. Dziko występuje na Syberii. Tamtejsze trudne warunki sprawiają, że świetnie poradzi sobie w każdym innym klimacie. W Polsce od dawna jest cenioną rośliną miododajną.

Karagana syberyjska to trwały i wytrzymały krzew, który osiąga wysokość do 4-5 metrów. Nie ma zbyt dużych warunków glebowych. Dobrze rośnie zarówno na glebach bogatych w składniki odżywcze, jak i ubogich. W Polsce raczej nie rośnie dziko, głównie jest uprawiana ze względu na swoje właściwości ozdobne oraz miododajne. Ma grube, rozłożyste gałęzie, które dość rzadko pokryte są drobnymi, mocno zielonymi listkami. Kwiaty karagany syberyjskiej są ciemnożółte, słodko i delikatnie pachnące. Na Syberii roślina jest głównym pożytkiem dla pszczół, natomiast w Polsce jest świetnym urozmaiceniem pożytku.

Karagana syberyjska kwitnie w maju, pokrywając się w całości żółtymi kwiatami, jej nektar jest więc wykorzystywany do wytwarzania miodu wiosennego. Przyciąga nie tylko pszczoły, ale też inne gatunki pszczołowate. Jej wydajność miodowa jest określana na poziomie 70 kg z hektara pożytku W przypadku naprawdę dobrych stanowisk poziom wydajności może znacznie się zwiększyć. Uprawa karagany syberyjskiej jest dość prosta. Nie ma ona bowiem zbyt dużych wymagań. Oprócz właściwości miododajnych karagana syberyjska świetnie sprawdza się jako roślina ozdobna. Można ją wykorzystywać do tworzenia zielonych żywopłotów. Świetnie znosi przycinanie, które nie niszczy jej, a wręcz przeciwnie – doskonale ją rozkrzewia.

Karagana świetnie sprawdzi się jako roślina pionierska, którą można sadzić na różnego rodzaju nieużytkach. Można ją rozmnażać z nasion, dość szybko kiełkuje i zapewnia obfity pożytek na wiele lat. Jeśli zadbamy o to, by rosła w pobliżu pasieki, znacznie poprawi zarówno jakość, jak i ilość produkowanego miodu.

Opracowano na podstawie:
Zofia Demianowicz, Rośliny miododajne, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1953, s. 83

Zobacz również:

Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis