Oliwnik wąskolistny, oliwnik zwyczajny – roślina miododajna
Oliwnik wąskolistny (Elaeagnus angustifolia L.) pochodzi z krajów śródziemnomorskich, jednak równie dobrze radzi sobie w naszych warunkach klimatycznych. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna oraz jako wzbogacenie pożytku dla pszczół.
Oliwnik wąskolistny jest niewielkim drzewem, które dobrze rośnie niemal na każdym podłożu. Osiąga wysokość nawet 6 metrów. Nie ma dużych wymagań glebowych. Na pierwszy rzut oka roślina do złudzenia przypomina wierzbę. Ma podłużne, lancetowate liście o krótkich ogonkach. Młode pędy i liście pokryte są srebrzystobiałymi włoskami. Kwiaty są dość drobne, jednak zachwycają mocnym, wręcz odurzającym słodkim zapachem, który przyciąga pszczoły oraz inne owady zbierające pyłek i nektar. Kwiaty mają kształt dzwonkowaty, są wewnątrz żółtawe, a na zewnątrz srebrzyste.
Oliwnik wąskolistny kwitnie od końca maja do końca czerwca. Jego wydajność miodowa to około 20 kg z jednego hektara pożytków. Większa jest wydajność pyłkowa – sięga 35 kg z jednego hektara pożytków. Pszczelarze coraz częściej sadzą go, aby urozmaicić gatunkowo pożytek znajdujący się w pobliżu pasieki. Ze względu na intensywny, słodki zapach, pszczoły oblatują oliwniki nawet podczas gorszej pogody.
Uprawa oliwnika nie jest trudna i bez problemu poradzi sobie z nią nawet początkujący pszczelarz. Drzewko lubi tereny nasłonecznione, jednak nie przeszkadza mu sucha gleba czy nieużytki. Co więcej, oliwnik jest odporny na dym i spaliny, można więc sadzić go w tych miejscach, gdzie inne rośliny nie przetrwają. Rozmnażanie oliwnika należy rozpocząć jesienią poprzez wysianie nasion do specjalnie przygotowanego rozsadnika. Siewki w temperaturze pokojowej wschodzą już po kilku tygodniach. Gdy są już mocne i odpowiednio duże, przesadza się je wiosną na poletko pszczelarskie.
Oprócz korzyści dla pszczelarzy, oliwnik wąskolistny może przynieść sporo korzyści dla środowiska. Nie ma dużych potrzeb, jest odporny na zanieczyszczenia, wiąże azot z gleby – dzięki temu można go z powodzeniem wykorzystywać jako roślinę ozdobną w miejskich parkach czy na skwerach, a także w celu rekultywacji terenów poprzemysłowych.
Opracowano na podstawie:
Zofia Demianowicz, Rośliny miododajne, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1953, s. 76
Bolesław Jabłoński, Ogródek pszczelarski, Odział Pszczelnictwa ISK, Puławy 1993, s. 45
Zobacz również:
Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis
Liczba wyświetleń artykułu: 14194
Komentarze z forum pszczelarskiego
Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!