Portal Pszczelarski

Amorfa krzewiasta, amorfa drzewiasta, amorfa zwyczajna, indygowiec zwyczajny – roślina miododajna

Na zdjęciu: Amorfa krzewiasta, amorfa drzewiasta, amorfa zwyczajna, indygowiec zwyczajny (Amorfa fruticosa L.). Źródła zdjęć: cs.wikipedia.org/wiki/Netva%C5%99ec_k%C5%99ovit%C3%BD#/media/File:Amorfa_u_cvetu_tasmajdan.jpg i pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Amorpha_fruticosa_in_Donetsk_3.jpg Autorzy zdjęć: Gmihail i Andrew Butko.

amorfa krzewiasta amorfa drzewiasta amorfa zwyczajna indygowiec zwyczajny amorfa fruticosa L. roślina miododajna roślina lecznicza roślina ozdobna pożytki wydajność miodowa wydajność miodowa amorfy krzewiastej wydajność miodowa amorfy drzewiastej wydajność miodowa amorfy zwyczajnej wydajność miodowa indygowca zwyczajnego cechy charakterystyczne amorfy krzewiastej cechy charakterystyczne amorfy drzewiastej cechy charakterystyczne amorfy zwyczajnej cechy charakterystyczne indygowca zwyczajnego występowanie amorfy krzewiastej występowanie amorfy drzewiastej występowanie amorfy zwyczajnej występowanie indygowca zwyczajnego uprawa amorfy krzewiastej uprawa amorfy drzewiastej uprawa amorfy zwyczajnej uprawa indygowca zwyczajnego

Amorfa krzewiasta, amorfa drzewiasta, amorfa zwyczajna, indygowiec zwyczajny – roślina miododajna 

Amorfa krzewiasta (Amorfa fruticosa L.) w różnych krajach ma inne znaczenie. Pochodzi z Ameryki Północnej i tam, podobnie jak w Europie jest uprawiana ze względu na swoje właściwości ozdobne. Ale, na przykład, w Rosji i w Korei jest rośliną leczniczą. Natomiast pod każdą szerokością geograficzną jest świetną rośliną miododajną. 

Amorfa krzewiasta ma niewielkie wymagania glebowe. Bez problemu rośnie na glebach suchych, ubogich w składniki odżywcze. Przyjmuje się nawet na terenach piaszczystych i kamienistych. Dziko rośnie w pobliżu zbiorników wodnych, rzek, jezior czy stawów. Bardzo lubi światło, nie przeszkadza jej nadmierne nasłonecznienie czy duży wiatr, jest też odporna na mróz. 

Roślina jest wysokim krzewem z prostymi, mało rozgałęzionymi łodygami. Może osiągać nawet 6 metrów wysokości, jednak zwykle ma około 2-3 metry. Ma pierzaste liście złożone z kilkunastu małych, pierzastych listków. Kwiaty amorfy krzewiastej są motylkowe, o barwie brunatnofioletowej lub intensywnie fioletowej. Co ciekawe, kwiaty mają mało przyjemny zapach, a liście produkują substancje owadobójczą. Pomimo to amorfa jest chętnie oblatywana przez pszczoły i to przez cały dzień, nawet po zachodzie słońca. 

Amorfa krzewiasta kwitnie w czerwcu, a jej wydajność miodowa to około 80 kg z jednego hektara zwartego pożytku. Jest świetnym urozmaiceniem roślinnym w tych pasiekach, które stawiają na miody wielokwiatowe. Pszczelarze mogą kupić gotowe sadzonki amorfy krzewiastej, które następnie sadzi się we wcześniej przygotowanym miejscu. Rośline warto przycinać, wtedy lepiej rośnie i intensywniej kwitnie.  

Amorfa jest wykorzystywana nie tylko jako roślina miododajna, ale też ozdobna. Co więcej, sprawdza się jako żywopłot, warto ją sadzić w celu zapobiegnięcia erozji gleby oraz do odstraszania szkodliwych owadów. Ciekawostką jest, że jej strąki w niektórych krajach są wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym i perfumeryjnym. 

Opracowano na podstawie:
Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2003, s. 20

Zobacz również:

Rośliny miododajne, rośliny pożytkowe, rośliny pszczelarskie - spis

Anna Celińska

Anna Celińska

Autorka tekstów

Dziennikarz z wykształcenia, zawodu i pasji. Żaden temat nie jest jej obcy, a pszczoły z artykułu na artykuł uwielbia coraz bardziej. Na PortalPszczelarski.pl wrzuca teksty według najważniejszego klucza – informować, radzić, wyjaśniać to, co ważne dla Was. Bo bez czytelnika nie miałoby sensu pisanie.

Zobacz wszystkie artykuły tego autora



Liczba wyświetleń artykułu: 37531

Komentarze z forum pszczelarskiego

wiktordaroch 2021-02-02 17:48:29

widzialem amorfe kwitnacna-piekna, rozmnozyjem jesieniom z nasion ,na wiosne przesadzam. nasiona MUSIMY przemrozic .



  Współpracują z portalem:

Luiza Dawidowicz

Luiza Dawidowicz

Autorka publikacji

Doktorantka na Wydziale Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Absolwentka kierunków: ochrona środowiska na UAM w Poznaniu oraz ogrodnictwo na UP w Poznaniu. Interesuje się projektowaniem ogrodów, urządzaniem i pielęgnacją zieleni, a także rewitalizacją zdegradowanych obszarów. W swoim działaniu łączy wiedzę zdobytą na obu kierunkach studiów z zamiłowaniem artystycznym oraz florystycznym. Uwielbia rośliny, zwierzęta, pracę w ogrodzie, podróże bliskie i dalekie. Działa w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Ogrodnictwa w Poznaniu, w którym pełni funkcję wiceprezesa Sekcji Florystycznej.

Murarka ogrodowa (Osmia rufa L.). Cz. 3.

Murarka ogrodowa (Osmia rufa L.). Cz. 1.

Murarka ogrodowa (Osmia rufa L.). Cz. 2.

Piotr Chmielewski

Piotr Chmielewski

Autor tekstów

Student Wydziału Biologii i Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Członek Ligi Ochrony Przyrody oraz Koła Naukowego Przyrodników UAM. Interesuje się ochroną przyrody i prawem ochrony środowiska.

Biały miód leśny z Mount Oku

Historia pszczelarza-sapera. Cz. 2.

Projekt Bartnik i polskie więziennictwo

Karolina Wronowska

Karolina Wronowska

Studentka biologii stosowanej na Uniwersytecie Rolniczym im. Hugona Kołłątaja w Krakowie. Prowadzi badania na temat profilaktyki i zwalczania warrozy u pszczoły miodnej.

Pszczoła miodna. Klasyfikacja, występowanie i ewolucja

Pszczoła miodna. Liczebność roju pszczół, zachowanie i rasy

Varroa destructor - znaczenie i rys historyczny

Stefan Jerzy Siudalski

Stefan Jerzy Siudalski

Autor artykułów

Kłodzczanin z urodzenia, obecnie mieszkaniec Warszawy. Osoba posiadające doświadczenie w różnych dziedzinach, w tym: w pszczelarstwie, poszukiwaniu wody, ochronie mienia. Emerytowany redaktor naczelny pisma Ochrona mienia, wykładowca w dziedzinie technicznej ochrony mienia oraz kierownik pracowni projektowania i produkcji aparatury naukowej.

Cztery pory roku czyli piosenka o Rębkowie