Zadrzechnia fioletowa (Xylocopa violacea L.) - pszczoła samotnica

Na zdjęciu: Zadrzechnia fioletowa (Xylocopa violacea L.) na kłosowcu pomarszczonym (Agastache rugosa Kuntze). Źródło: materiały udostępnione przez autora.

zadrzechnia fioletowa xylocopa violacea L. pszczoła samotnica

Zadrzechnia fioletowa (Xylocopa violacea L.) jest to cieplolubna pszczoła żyjąca samotnie, związana z suchymi siedliskami roślinnymi, tj.: obrzeża lasów, polany i siedliska stepopodobne. Pszczoły te są zaliczane do największych polskich błonkówek, mierzą do 4 cm długości. Zadrzechnia posiada charakterystyczne fioletowe skrzydła, po których można je łatwo odróżnić od innych pszczół.

Owady dorosłe pojawiają się w maju, a ich loty trwają przez całe lato. Samica żuwaczkami wygryza kanał w suchym, martwym drewnie, który początkowo biegnie poziomo, a następnie schodzi ostro w dół. "Kanał pionowy samica dzieli na komórki przegrodami, wykonanymi z ubitych trocin w taki sposób, że wierzch jednej komórki jest jednocześnie dnem komórki następnej. Każda komórka jest zaopatrywana w pyłek i nektar, zmieszane ze sobą. Na tak przygotowany pokarm samica składa jedno jajo."

Gatunek ten jest spotykany w Polsce bardzo rzadko, jednak w wyniku coraz wyższych temperatur powietrza w ciągu lata, obserwowany jest coraz częściej. Przyczyną ograniczenia liczebności zadrzechnii fioletowej jest zmniejszenie liczby starych próchniejących drzew i kurczenie się stanowisk o charakterze stepowym. Gatunek ten szczególnie upodobał sobie rośliny takie jak: groszek pachnący (Lathyrus odoratus L.), żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.), robinię akacjową (Robinia pseudoacacia) czy kłosowiec pomarszczony (Agastache rugosa Kuntze).

"Zadrzechnia ta zapobiegawczo objęta jest w Polsce ochroną gatunkową. Znajduje się w "czerwonej księdze" dawnego ZSRR, a także na europejskiej "czerwonej liście" jako gatunek zagrożony."