Portal Pszczelarski

Ul Dadanta - rodzaje i modyfikacje

Na zdjęciu: ul Dadanta-Blata. Źródło zdjęcia: honey-bulgaria.com/images/Dadant-Blatt2.jpg

ul Dadanta ul Dadana ul Dadanta-Blatta ul Blatta wymiary ramki Dadanta-Blatta ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej ul Dadana Rodziny Kolejowej ul Dadanta polski ul Dadanta-Blatta Carliniego ul Dadanta włoski wymiary ramki ula Dadanta-Blatta Carliniego ul Dadanta-Blatta Dernowa ul Dadanta-Dernowa ul Dadanta-Blatta ukraiński ukraiński leżak ul Dadanta-Blatta jugosławiański ul Dadanta-Blatta Jasińskiego ul Dadanta-Blatta francuski

Ul Dadanta jest niezwykle popularny nie tylko w Polsce, ale i w innych krajach europejskich czy Stanach Zjednoczonych (skąd zresztą pochodzi). Co ciekawe, w zależności od miejsca jego wykorzystywania, wprowadzane są do jego projektu drobne modyfikacje. I tak np. liczne polskie pasieki wyposażone są w tzw. ul Dadanta-Blatta.

Ul Dadanta-Blatta to, po prostu, ul Dadanta z ramką z ula Blatta. Modyfikacja pierwotnego projektu stanowiąca o jego formie została dokonana w Szwajcarii. Ul Dadanta-Blatta ma ramkę o wymiarach 435 x 300 mm i jest bądź leżakiem, bądź stojakiem. W Polsce występuje pod dwoma odmianami. Pierwsza to ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej, druga - ul Dadanta polski (zwany jest również ulem Dadana)[1].

Ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej, zwany również ulem Dadana Rodziny Kolejowej, to niezwykle elegancki 12-ramkowy ul nadstawkowy. Wymiary jego ramki gniazdowej wynoszą 435 x 300 mm, a ramki nadstawkowej - 435 x 145 mm (ul ma dwie nadstawki, w których mieści się po 9 lub 12 pogrubionych plastrów). Ma:
- podwójną ścianę przednią oraz tylną,
- ruchome pojedyncze dno (jego wystająca część jest zarazem mostkiem),
- mostek wyposażony w klapę na zawiasach,
- powałkę z desek,
- ramową poduszkę z otworem do podkarmiania,
- teleskopowy daszek dwuspadowy (z otworami wentylacyjnymi),
- oryginalny stojak.
Ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej wykorzystywany był w Polsce w czasach między I a II wojną światową. Został zatwierdzony w roku 1936 przez Zarząd Główny Rodziny Kolejowej[2]. Od ula Dadanta polskiego różni go głównie nazwa - ta druga rozpowszechniła się już po II wojnie światowej.

Inną odmianą ula Dadanta jest ul Dadanta-Blatta Carliniego (ostatni człon jest nazwiskiem jego konstruktora), zwany również ulem Dadanta włoskim. Jego stosowanie zalecili członkowie kongresu pszczelarzy włoskich, który to miał miejsce w Brescia w roku 1932. Ul Dadanta-Blatta Carliniego ma ramkę gniazdową o wymiarach 435 x 300 mm (wymiar standardowy) oraz nadstawkową o wymiarach 435 x 146 mm (1 mm więcej niż w np. ulu Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej, a 21 mm mniej niż w ulu Dadanta-Blatta francuskim[3]). Składa się z jednego lub dwóch (wymiennych) korpusów, ma zabudowę zimną, wylot dolny oraz różną, w zależności od wersji, pojemność[4].

Ul Dadanta-Blatta Dernowa (inaczej ul Dadanta-Dernowa) to rosyjska odmiana wersji oryginalnej. Przypomina późne ule Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej (ocieplane ściany, 12 ramek, dwuspadowy daszek etc.)[5].

W pasiekach ukraińskich wykorzystywany był natomiast ul Dadanta-Blatta ukraiński (zwany również ukraińskim leżakiem). Jego projekt opracowano w roku 1933, a następnie zmodyfikowano w latach 1945-47 (wprowadzono doń wtedy m.in. ramki Hoffmana). Zbudowany jest z pojedynczych desek i mieści aż 20 ramek, z których każda przykryta jest maksymalnie 1-centymetrową powałką. Jego korpus konstruowany jest na planie prostokąta o wymiarach 76 x 45 cm[6].

Interesującą modyfikacją ula Dadanta jest ta wykorzystywana głównie w krajach byłej Jugosławii (stąd jego nazwa - ul Dadanta-Blatta jugosławiański). Jego korpus gniazdowy budowany jest na planie kwadratu o wymiarach 50 x 50 cm. Ma 31 cm wysokości, więc mieści 12 ramek o zewnętrznych wymiarach 44 x 30 cm. Nadstawka ula ma 155 lub 170 mm i nakładana jest bezpośrednio na korpus. Szczególną uwagę warto zwrócić na jego dziurę wylotową, gdyż ta zajmuje szerokość całej ściany (zmniejszana jest wkładką). Dodatkowy wylot znajduje się po jej przeciwnej stronie[7].

Równie ciekawą odmianą jest zaprojektowany w roku 1929 ul Dadanta-Blatta Jasińskiego. Zbudowany jest on bowiem z drewna oraz słomy. Ściany korpusu mają tradycyjne wymiary, ale są wykonane ze słomianych mat o grubości 6 cm. Co więcej, nie są oprawione drewnem - listwy z felcem znajdują się jedynie na górnych krawędziach ścian przedniej i tylnej. Zawieszone są nich ramki. Słomiana jest również dennica ula oraz jego górne ocieplenie. Nadstawka wykonana jest z drewna i mieści aż 13 ramek o wymiarach 435 x 150 mm[8].

To tylko niektóre z wersji ula Dadanta - jest ich, tak naprawdę, bardzo wiele. Część się przyjęła, a część nie. Część jest bliższa oryginałowi, część przypomina raczej luźną wariację na temat pierwotnego projektu. Niemniej, choć w Polsce wykorzystywana jest modyfikacja szwajcarska, warto znać również te inne. Jak największy zasób teoretycznej wiedzy z zakresu chociażby historii pszczelarstwa przyniesie w naszej pracy same korzyści, gdyż ta stanie się bardziej świadoma i odpowiedzialna.

Przypisy:
[1] Ul Dadanta-Blatta [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta].
[2] Ul Dadanta-Blatta Rodziny Kolejowej [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_Rodziny_Kolejowej].
[3] Ul Dadanta-Blatta francuski [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_francuski].
[4] Ul Dadanta-Blatta Carliniego [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_Carliniego].
[5] Ul Dadanta-Blatta Dernowa [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_Dernowa].
[6] Ul Dadanta-Blatta ukraiński [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_ukraiński].
[7] Ul Dadanta-Blatta jugosławiański [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_jugosławiański].
[8] Ul Dadanta-Blatta Jasińskiego [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Dadanta-Blatta_Jasińskiego].

Zobacz również:

Ul Dadanta – podstawowe informacje

Ul Dadanta - historia powstania oraz wymiary pierwowzoru

Ul Dadanta - zalety i wady

Ule francuskie - Voirnota, Apostoliego, Werre, Dadanta-Blatta

Jak zbudować ul Dadanta? - poddasze, dennica, nadstawka i daszek

Jak zbudować ul Dadanta? - przygotowanie do budowy oraz korpus gniazdowy



Liczba wyświetleń artykułu: 21150

Komentarze z forum pszczelarskiego

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszy i weź udział w dyskusji!




  Współpracują z portalem:

Sylwia Zielińska

Sylwia Zielińska

Konsultant serwisu

Doktorantka na Uniwersytecie Rzeszowskim, członkini Koła Naukowego Technologów Żywności FERMENT. Interesuje się toksykologią żywności i zanieczyszczeniem środowiska. Dokładna analizatorka i badaczka składu chemicznego miodu. Poza uczelnią, wraz z przyjaciółką ekotesterka i propagatorka żywności ekologicznej (ekotester.pl - strona w przygotowaniu), działaczka w stowarzyszeniu oraz miłośniczka tańca i motocykli.

Jak sprawdzić rodzaj miodu? Miód spadziowy. Cz. 3.

Jak sprawdzić rodzaj miodu? Miód spadziowy. Cz. 1.

Jak sprawdzić rodzaj miodu? Miód spadziowy. Cz. 2.

Food and Agriculture Organization of the United Nations

Food and Agriculture Organization of the United Nations

Oficjalny partner merytoryczny

Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (ang. FAO), to instytucja, której celem jest m.in. polepszanie wytwarzania, wymiany i dystrybucji produktów rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa, podnoszenie poziomu wyżywienia narodów, popieranie zawierania porozumień w sprawie międzynarodowego handlu produktami rolnymi oraz udzielanie pomocy technicznej.

Kontrola jakości miodu

Skład miodu

Działanie antyoksydacyjne (aktywność antybakteryjna) miodu

Agata Kurzajak

Agata Kurzajak

Autorka przepisów kulinarnych i bloga ziarenkapieprzu.com.pl

Ukończyła filologię polską i podyplomowe studia z zakresu doradztwa zawodowego na UAM w Poznaniu. Doradca zawodowy i trener. Jej największą pasją jest gotowanie. Uwielbia łączyć różne smaki i odkrywać nowe przyprawy. Miłośniczka zwierząt, filmów dokumentalnych oraz herbaty z miodem i cytryną.

Wiosenna sałata ze szpinakiem i winegretem czosnkowo-miodowym

Koktajl arbuzowo-truskawkowy z miodem

Skrzydełka z miodem i chili