Portal Pszczelarski

Ule niemieckie - Gerstunga, Zandera, znormalizowany niemiecki

Na zdjęciu: ul Zandera. Źródło zdjęcia: honingraat.eu/c/237-category_default/zander.jpg

rodzaje uli systemy uli ul niemiecki ul szafkowy ul pawilonowy ul Gerstunga ul turyński Ferdinand Gerstung wymiary ramek ula Gerstunga wymiary ula turyńskiego ul Zandera Enoch Zander wymiary ramek ula Zandera wymiary ula Zandera odstępniki klamrowe ul Carra-Lindego ul standardowy niemiecki ul znormalizowany niemiecki 3-kondygnacyjny

Ule niemieckie - Gerstunga, Zandera, znormalizowany niemiecki

Różne rodzaje czy systemy uli są w danych regionach świata bardziej lub mniej cenione i popularne. O ile np. w Polsce nie mamy zbyt często do czynienia z ulami szafkowymi czy pawilonowymi, w Niemczech są one powszechnie wykorzystywane.

Jednym ze stosunkowo popularnych uli niemieckich jest ul Gerstunga (skonstruowany przez Ferdinanda Gerstunga), zwany inaczej ulem turyńskim. Przystosowany jest do gospodarki pawilonowej.

Wymiary zewnętrzne ramek w ulu Gerstunga, zgodnie z oryginalnym projektem, wynoszą 26 x 41,6 cm, a wewnętrzne 25 x 40 cm (beleczki są grubości 5 i 8 mm). Dziś wykorzystuje się w nim jednak ramki o wymiarach 26 x 41 cm (beleczki są grubości 6 i 8 mm). Ul Gerstunga ma dostęp zarówno „od góry”, jak i „od dołu”, a składa się z korpusu gniazdowego oraz nadstawki.

Ule turyńskie występują dziś w Niemczech pod postacią leżaków Gerstunga oraz stojaków Gerstunga[1].

Innym przykładem ula pawilonowego jest ul Zandera, czyli rozpropagowany w czasie międzywojennym kolejny z uli niemieckich. Zaprojektował go, wzorując się właśnie na ulu Gerstunga, Enoch Zander. 

Ramki w ulu Zandera, zarówno gniazdowe, jak i nadstawkowe, mają zewnętrzne wymiary wynoszące 42 x 22 cm i wewnętrzne - 40 x 20 cm. Oryginalny projekt uwzględniał 10 ramek (w zabudowie zimnej) w korpusie gniazdowym oraz 10 w nadstawce. Co ważne, ściany korpusu gniazdowego są podwójne, a ściany nadstawki już nie, gdyż zabezpiecza ją głęboki daszek skrzyniowy z ocieplającą powałą. Ul Zadera jest obsługiwany „od góry” i ma dolny otwór wylotowy (210 x 7 mm)[2]. Warto również wiedzie, iż wykorzystuje się w nim odstępniki klamrowe z popularnego w wielkiej Brytanii ula Carra-Lindego[3].

Ul Zandera był z biegiem czasu przez samego Zandera modyfikowany. Ten stwierdził np., iż ściany korpusu również powinny być budowane z desek pojedynczych (jak w nadstawce), dodał otwory wylotowe w przednich ścianach korpusów i zmienił ich pojemność z 10 na 9 plastrów. Tym samym, powierzchnia plastrów na korpus spadła z 92,4 dm sześciennych (9,2 na plaster) na 83,16 (a powierzchnia plastrów w gnieździe na stronę - ze 184,6 na 166,32)[4]. Co więcej, oryginalny ul pozbawiony został również daszka. Tym samym lepiej nadawał się już do ustawiania w pawilonach.

Niemiecki ul szafkowy rozpowszechniony już po II wojnie światowej to tzw. ul standardowy niemiecki. Mieści po 10 ramek leżących o wymiarach 37 x 22,3 cm. W zabudowie zimnej ustawiane są na tzw. ruszcie, a w ciepłej - na wyżłobieniach w ścianach[5].

Powierzchnia jednej strony plastra w ulu znormalizowanym niemieckim wynosi 8,25 dm sześciennych, a więc, dla 10 plastrów- 82,5. Powierzchnia plastrów w gnieździe, na stronę, wynosi natomiast 165 dm sześciennych. W odmianie 9- plastrowej powierzchnia plastrów przypadająca na cały korpus spada do 74,25 dm sześciennych, a na stronę w gnieździe - do 148,51[6].

Ul standardowy niemiecki jest dwukondygnacyjny (ma kondygnację gniazdową, czasem dodatkowo dzieloną na dwie części, oraz magazynową, które są od siebie oddzielone kratą), ma podwójną ścianę przednią i dwa wyloty (każda kondygnacja jest wyposażona w swój własny). Ule tego typu idealnie nadają się do zimowania w pawilonach.[7]

Wyróżnia się również ul znormalizowany niemiecki 3-kondygnacyjny. Trzecia kondygnacja pełni w nim jedynie funkcję magazynu[8].

Niemieckie ule, choć wykorzystywane również w Polsce, nie są w naszym kraju tak popularne. Niemniej jednak, jeśli zastanawiamy się nad założeniem pasieki pawilonowej, to właśnie niemieckie projekty powinniśmy w niej umieścić.

Przypisy:
[1] Ul Gerstunga [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Gerstunga].
[2] Ul Zandera [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Zandera].
[3] Ul Carla-Lindego [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_Carla-Lindego].
[4] Werner Gekeler, Pszczoły. Poradnik hodowcy, wyd. RM, Warszawa 2006, s. 33.
[5] Ul standardowy niemiecki [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_standardowy_niemiecki].
[6] Werner Gekeler, Pszczoły. Poradnik hodowcy, wyd. RM, Warszawa 2006, s. 33.
[7] Ul standardowy niemiecki, ibid.
[8] Ul standardowy niemiecki 3-kondygnacyjny [w;] ApisWiki.PL, opracowanie prof. dr hab. Michał Gromisz [http://apis.gromisz.org.pl/w/index.php/Ul_standardowy_niemiecki_3-kondygnacyjny].

Zobacz również:

Historia ula



Liczba wyświetleń artykułu: 19655

Komentarze z forum pszczelarskiego

Lukasz_Baniak 2015-02-09 08:45:13

W Polsce przyjęły się ule Dadanta i ule wielkopolskie i myślę, że nie ma co cudować. Niemcy mają swoją specyfikę pszczelarzenia a Polacy swoją.

Bikej0909 2015-12-04 11:26:14

oraz ul Langstroth 3 korpusowy, a powinien byc propagowany ul Dadant 9r + połnadstawki 2-3



  Współpracują z portalem:

Magdalena

Magdalena

Autorka przepisów kulinarnych i bloga nadpaleniskiem.blogspot.com

Dorastając w babcinej kuchni, nauczyłam się, że najlepsza kuchnia to polska kuchnia i to ją uwielbiam najbardziej. "Chwilowo" udomowiona mama na pełen etat, chwytająca życie za rogi, nie bojąca się wyzwań w żadnej sferze. Z pasji: kucharka i smakoszka, z wykształcenia: geograf.

Bigos staropolski na winie z miodem

Bananowe chipsy z miodem

Wigilijne łazanki na bogato

Arboretum Inspiruje

Arboretum Inspiruje

Partner serwisu

Projekt edukacyjny realizowany w Gimnazjum Publicznym nr 1 im. Ks. Jana Twardowskiego w Czechowicach-Dziedzicach. W tym roku działania projektowe skupiają się wokół pszczół. Projekt jest laureatem konkursu grantowego „Z Kujawskim pomagam pszczołom”. Więcej na Facebook'u: Arboretum-Inspiruje

Arboretum Inspiruje do pomagania pszczołom

Arboretum Inspiruje podczas Święta Pszczół

Kolorowanka o pszczołach dziełem gimnazjalistek

Ewa Jarosz

Ewa Jarosz

autor przepisów kulinarnych i bloga dietetykwstolicy.blogspot.com

Dietetyk medyczny, blogerka kulinarna i amator fotografii. Uczy swoich pacjentów jak utrzymać zasady racjonalnego odżywiania czerpiąc przyjemność z jedzenia. Zaraża optymizmem i zdrowym podejściem do życia.

Ciasto jogurtowo-miodowe z cynamonem

Ser twarogowy z miodem i orzechami

Słodka sałatka z kurczakiem