Jak zbudować ul Dadanta? - przygotowanie do budowy oraz korpus gniazdowy

Jak zbudować ul Dadanta?

Ul Dadanta jest jednym z najpowszechniejszych i najczęściej stosowanych przez pszczelarzy rodzajów uli. Można kupić ul gotowy, jednak równie dobrze można zbudować go samodzielnie i dostosować jego budowę do indywidualnych potrzeb.

Przed rozpoczęciem budowy jakiegokolwiek ula (czy to warszawskiego, czy Dadanta), musimy znać podstawowe parametry, gdyż z nich wynikają później wszystkie inne wymiary. Zwróćmy uwagę przede wszystkim na podstawowe odległości:
- między listewkami bocznymi ramek a ścianami ula (7,5-8 cm)
- między środkowymi liniami beleczek ramek (3,75 cm), przy szerokości beleczek 2,5 cm oraz szerokości uliczek między ramkami 1,25 cm
- między dennicą a dolnymi beleczkami ramek (2-2,2 cm)
- między dolną beleczką ramki górnego korpusu a górną beleczką ramki dolnego korpusu (1 cm).
Oprócz tego istotne są też otwory wylotowe, których wysokość powinna mieć 2 cm

Zanim zabierzemy się za budowę ula, warto bardzo dobrze poznać jego budowę. Wtedy zestawienie wszystkich elementów w jedną całość nie będzie stanowiło żadnego problemu. Początkujący pszczelarze powinni budować ul Dadanta zgodnie ze wszystkimi wskazówkami. Doświadczeni hodowcy pszczół mogą natomiast pozwolić sobie na pewne ulepszenia czy niewielkie zmiany konstrukcyjne, dzięki czemu dopasują ul do potrzeb własnej pasieki.

Ściany korpusu
Najważniejszym elementem ula Dadanta, jak i każdego innego typu ula, jest korpus gniazdowy. Powinna to być duża skrzynia połączona na stałe z dnem i poddaszem. Wewnętrzne wymiary korpusu to 565 mm długości, 450 mm szerokości oraz 320 mm wysokości. Przednia i tylna ściana powinny być podwójne (grubość 75 mm), a przestrzenie między ścianą wewnętrzną i zewnętrzną nie mogą być puste, tylko wypełnione materiałem izolacyjnym. Chodzi o to, by pszczoły wewnątrz ula miały ciepło i cicho. Ścianę wewnętrzną korpusu wykonuje się z desek o grubości 20 mm. Łączy się je poprzez wpustkę obcą oraz skleja wodoodpornym klejem.

Na wykonanie ściany zewnętrznej potrzebujemy wąskiej szalówki o grubości około 17 mm. Przybija się ją poziomo na zakładkę. Pamiętajmy, by drewno wykorzystywane do budowy ula było sprawdzone i odpowiednio suche. W przeciwnym razie narazimy ul na działanie wilgoci, co przełoży się nie tylko na mikroklimat we wnętrzu, ale też na trwałość i wytrzymałość ścian. Gdy ściany są już gotowe, na wewnętrznych górnych krawędziach korpusu trzeba wyciąć wręgi do zawieszania ramek. One również powinny mieć odpowiednie wymiary: 11 mm szerokości oraz 10 mm wysokości.

Boczne ściany ula wykonujemy z desek o grubości 20 mm, które przybijane są poziomo na zakładkę. Ściany można połączyć poprzez łączenie na narożach na pionowe słupki zaopatrzone we wręgi – do nich przybija się deski ścian. Dzięki temu połączenie tworzy sztywną i stabilną konstrukcję.

Opracowano na podstawie:
Mieczysław Janieszewski, Ule, sprzęt i budowle pasieczne, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2014, s. 87-91

Zobacz również:

Jak zbudować ul Dadanta? - poddasze, dennica, nadstawka i daszek

Ul Dadanta - podstawowe informacje

Ul Dadanta - historia powstania oraz wymiary pierwowzoru

Ul Dadanta - zalety i wady

Ul wielkopolski a ul Dadanta