Skuteczność kwasu szczawiowego w walce z warrozą

Skuteczność kwasu szczawiowego w walce z warrozą

Kwas szczawiowy to jeden z kwasów organicznych z powodzeniem stosowanych w walce z groźnym pasożytem pszczół, jakim jest Varroa destructor. Jednak skuteczność kwasu w dużej mierze zależy od umiejętności pszczelarza i sposobu jego stosowania.

Roztwór kwasu szczawiowego stosuje się wyłącznie w tych rodzinach, które nie posiadają czerwia. Leczenie pszczół polega na odparowywaniu kwasu do wnętrza ula za pomocą specjalnych urządzeń. Jeśli będziemy stosować go prawidłowo, będzie skutecznie zwalczał warrozę, a jednocześnie nie wywoła żadnych szkód w rodzinie pszczelej. Można też podawać rodzinom pszczelim kwas szczawiowy w syropie. Sporządza się go z 3,2-procentowego roztworu kwasu, który rozpuszcza się w cukrze w proporcjach jeden do jednego. Tak sporządzony lepki roztwór stosuje się do nakrapiania pszczół znajdujących się w uliczkach międzyramkowych. Bez względu na to, która metodę wybierzemy, największa skuteczność podczas wykorzystywania kwasu szczawiowego obserwowana jest w okresie jesieni od końca września do połowy października.

Pilnuj odpowiedniej temperatury
Rezultaty i skuteczność stosowania kwasu szczawiowego są uwarunkowane wieloma czynnikami. Jeśli nie zastosujemy się do wszystkich zaleceń, zabiegi w ulu będą nieskuteczne, a nawet szkodliwe dla samych pszczół oraz ich właściciela. Przede wszystkim, kwas szczawiowy stosuje się jesienią, ale wczesną – w żadnym razie nie należy go stosować w okresie, gdy temperatura powietrza często obniża się do poziomu poniżej zera stopni. Najlepsze rezultaty można uzyskać w temperaturze od zera do pięciu stopni Celsjusza. Drugim koniecznym warunkiem jest brak czerwia w ulu. Jeśli wykonamy zabieg przy obecnym czerwiu, zginie nie tylko pasożyt pszczeli, ale też spora część pszczelej rodziny. Warunkiem jest nie tylko brak czerwia, ale też rodzina musi już znajdować się w zimowym kłębie.

Jednorodny roztwór bez kryształków
Aby kwas szczawiowy był jak najskuteczniejszy, przygotowany roztwór powinien być absolutnie jednorodny. Niedopuszczalne są jakiekolwiek widoczne kryształki kwasu. Będą się one bowiem osadzać na dnie butelki, co sprawi, że nie zostaną odparowane, a skuteczność kwasu mocno osłabi się. Jeśli do odkażania ula wybieramy metodę spryskiwania roztworem kwasu, musimy pamiętać, by kłąb był spryskany równomiernie. Jeżeli rodzina zajmuje dwa korpusy, podczas zabiegów jeden z nich można zdjąć.

Nie nadużywaj – to szkodzi pszczołom
Kwas szczawiowy jest substancją łatwo dostępną i dość tanią, co może skłaniać pszczelarza do jego nadużywania. Tymczasem ilość przeprowadzony zabiegów nie jest w żaden sposób powiązana ze skutecznością działania kwasu. Wręcz przeciwnie – nadmiar przeprowadzonych zabiegów może, co prawda zniszczyć pasożyta Varroa destructor, ale też znacznie osłabić pszczoły w opryskiwanej rodzinie. Pod wpływem kwasu pszczoły zaczynają wykazywać szczególną aktywność, czyszczą swoje gniazda i podwyższają swój metabolizm, co zwiększa zużycie ich organizmów. W tym stanie mogą nie dożyć wiosny. A przecież nie o to chodzi pszczelarzowi, by podczas leczenia pszczół z pasożyta jednocześnie zaszkodzić własnym zwierzętom. Warto więc pilnować szczegółowych terminów i stosować kwas szczawiowy dopiero po trzech miesiącach od poprzedniego zabiegu.

Opracowano na podstawie:
Werner Gekeler, Pszczoły. Poradnik hodowcy, wydawnictwo RM, Warszawa 2014, s. 144

Zobacz również:

Kwas szczawiowy - lek na warrozę

Jak stosować kwas szczawiowy?

Środki ostrożności przy stosowaniu kwasu szczawiowego