Zalecenia do miodobrania z wrzosu i przechowywania miodu wrzosowego

Zalecenia do miodobrania z wrzosu i przechowywania miodu wrzosowego

SPIS TREŚCI:
1. Pożytek wrzosowy
2. Miód wrzosowy - cechy charakterystyczne
3. Miodobranie z wrzosu - zalecenia
4. Miód wrzosowy - przechowywanie
5. Miodobranie z wrzosu - artykuły powiązane

1. Pożytek wrzosowy 
Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris Salisb) to powszechnie znana krzewinka osiągająca wysokość od 20 do 50 cm. Jest spotykany w całym kraju "na nasłonecznionych, bezwapiennych piaskach, a czasem na wysokich suchych torfach."[1] Wrzos zwyczajny kwitnie od pierwszej dekady sierpnia przez 3 kolejne tygodnie, dostarczając około 50 kg nektaru z hektara wrzosowiska leśnego o średnim zagęszczeniu.[2]

2. Miód wrzosowy - cechy charakterystyczne 
Miód wrzosowy charakteryzuje bursztynowa barwa i przyjemny aromat. Smak ma lekko gorzkawy. Konsystencja miodu wrzosowego jest galaretowata przez co jest trudny do odwirowania.[1]

3. Miodobranie z wrzosu - zalecenia 
Do pozyskiwania miodu wrzosowego najlepiej używać ciemnych, starych plastrów, gęściej drutowanych. Miód z wrzosu można odbierać nawet, gdy plastry są mniej poszyte. Wskazane jest używanie rozluźniaczy, które pomagają naruszyć konsystencję miodu w komórkach plastra oraz głębokich sit do cedzenia miodu.

Pracownię w tym celu trzeba mocno nagrzać. Przed, podczas i po wirowaniu miodu zwraca się szczególną uwagę na przestrzeganie zasad higieny osobistej. Przede wszystkim obowiązują normy podobne do pracy w kuchni. Pomieszczenie służące do wirowania musi być czyste, bez obcych zapachów, o temperaturze 25 stopni Celsjusza oraz starannie zabezpieczone przed ingerencją ze strony pszczół i os. Sprzęt – wymyty i oczyszczony. Konieczne są czyste ręczniki i ścierki, a także dostęp do wody przeznaczonej do mycia rąk i sprzętu. Obowiązuje jasne ubranie, biały fartuch. Włosy zabezpiecza się czapką albo chustą.[3]

4. Miód wrzosowy - przechowywanie 
Miód, o ile warunki są dobre, przechowywać można nawet kilka lat, podczas których nie traci on swoich właściwości. Jednak by tak się stało, powinien on być dojrzały, skrystalizowany, zamknięty szczelnie. Jeżeli nie jest to dopilnowane, miód przyjmuje z otoczenia nadmiar wilgoci, nasiąka obcymi zapachami. Temperatura przechowywania to 6 do 12 stopni Celsjusza.[3]

Opracowano na podstawie:

[1]Mieczysław Lipiński, Pożytki pszczele, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1982, s. 210-211

[2]Kazimiera Szklanowska, Bory jako baza pożytkowa pszczół, Pszczelnicze Zeszyty Naukowe, Rok XVII

Bogdan Piekarz, Miodobranie, kolo-pszczelarzy.pl/porady-bogdana/miodobranie/, Data odczytu: 29.05.2016 r.

5. Miodobranie z wrzosu - artykuły powiązane

Właściwości miodu wrzosowego

Wrzos zwyczajny – roślina miododajna

Sfermentowany miód rzepakowy i wrzosowy